Στην εξαθλίωση και στην ανεργία οδηγεί τους δασεργάτες η σκληρή πολιτική, που ακολουθεί η Κυβέρνηση. Οι δασεργάτες βλέπουν τα μεροκάματά τους να μειώνονται δραματικά, το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και οι ίδιοι να οδηγούνται σταδιακά στην ανεργία. Η ανάθεση των εργασιών καθαρισμού στα δάση και των αναδασώσεων σε εργολάβους, οδηγεί τους ίδιους τους δασεργάτες σε απόγνωση. Οι πιστώσεις για τη διαχείριση των δασών, που κατανεμήθηκαν μέσω του προϋπολογισμού στις περιφερειακές δασικές υπηρεσίες είναι ελλιπείς. Ακόμη και οι ίδιες οι υπηρεσίες υπολειτουργούν, ενώ δεν υπάρχουν καν οι ανάλογες μελέτες για τη διαχείριση των δασοσυστάδων.
Το αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει δείξει τη δέουσα προσοχή στο θέμα και δεν έχει λάβει ούτε ένα μέτρο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των δασεργατών. Δεν έχει προβεί στην αύξηση των πιστώσεων για τα δάση και δεν έχει προχωρήσει στη δημιουργία μητρώου δασεργάτη. Αναγκαία είναι η αλλαγή του Ν. 2810/2000, που ορίζει τη σύσταση αγροτικού συνεταιρισμού. Οι δασεργάτες οφείλουν να λαμβάνουν καύσιμα για την εργασία τους με μειωμένο φόρο και το κράτος πρέπει να τους καταβάλλει τις επιδοτήσεις για τα αλυσοπρίονα, τον εξοπλισμό του δασεργάτη και τα ζώα φόρτου και σύρσης.
Κατόπιν τούτων, ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:
- Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η ηγεσία του αρμόδιου Υπουργείου, έτσι ώστε να σταματήσει η εξαθλίωση που υφίστανται οι δασεργάτες;
- Είναι στις προθέσεις του αρμόδιου Υπουργείου η υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων, για να μην οδηγηθούν οι δασεργάτες στην ανεργία και να μην ερημώσουν οι ορεινές και ημιορεινές περιοχές της χώρας;
